Na język polski. od 60 zł. Do całego tłumaczenia + 20 zł. Z języka polskiego. od 60 zł. Do całego tłumaczenia + 20 zł. Usługa „bez wychodzenia z domu”: Dostarczenie dokumentów do tłumaczenia, mms, viberem, whatsapp,messenger. Odbiór gotowego tłumaczenia do rąk własnych pod wskazany adres na terenie całego kraju. Nauka ukraińskiego – kompletny poradnik na 2022 rok. Nauka języka to przede wszystkim poznawanie słownictwa. Rozpoczynając przygodę z ukraińskim nie można zacząć korzystać ze wszystkich dostępnych materiałów, ponieważ nauka będzie powierzchowna i chaotyczna. Należy skupić się na jednym bądź dwóch narzędziach, by dobrze Podziały w Ukrainie trwają od lat. Po upadku Związku Radzieckiego w 1991 r. Ukraina stała się niepodległym państwem. Zjednoczenie kraju okazało się jednak trudnym zadaniem. Steven Pifer, były ambasador USA w Ukrainie, mówi, że „poczucie ukraińskiego nacjonalizmu nie jest tak głębokie na wschodzie, jak na zachodzie”. Liczba tych, które znam różni się od tych, których się dopiero uczę. Znam z polskim 4 (obce: angielski, francuski i portugalski) - nadal je dopracowuje w niektórych elementach. Natomiast uczę się jeszcze "kilku" (np. hiszpański, rosyjski czy hebrajski). Jednak trzeba podkreślić, że z rożną intensywnością i na różnych poziomach. Udzielę korepetycji z języka ukraińskiego od podstaw jak i również dla zaawansowanych Czytaj więcej. Online, Wrocław. 40 - 80 zł / 60 min. 578. Pokaż. Wyślij wiadomość. W pracach naukowych dla nazwania języka literackiego z Wielkiego Księstwa Moskiewskiego od XIV/XVI wieku rezygnuje się z określenia język staroruski zastępując je nazwą język ruski (russkij jazik), a w języku polskim od XVI wieku także nazwą język rosyjski – analogicznie do nazwy kraju Rosja (Rossija). FdyE2. Język ukraiński czy rosyjski – jakie są różnice? Ciekawostką na pewno jest fakt, że zasoby leksykalne języka ukraińskiego i języka rosyjskiego pokrywają się w aż 62 procentach. Dlatego słysząc oba języki można odnieść wrażenie, że nie tak bardzo się od siebie różnią. Jednak słówka w języku ukraińskim mają staroruską bazę językową, a w języku rosyjskim większość słówek pochodzi od ugrofińskiego i tureckiego. Już w XVI wieku widać było różnice między tymi dwoma językami. A jeszcze ciekawsze jest, że teksty w języku staroukraińskim dla Ukraińca są nawet teraz zrozumiałe, podczas gdy teksty w starym rosyjskim, np. z czasów Iwana Groźnego, już dla Rosjan są prawie nie do zrozumienia. Tak właśnie objawia się przemiana językowa, zachodząca wolniej w języku ukraińskim niż w języku rosyjskim. Jednak dopiero od XVIII wieku zaczął się kształtować tzw. literacki język ukraiński, który stopniowo przestawał wyglądać jak język rosyjski i bardziej zaczął przypominać język oparty na dialektach regionalnych czy zapożyczeniach od języków wschodnioeuropejskich. Kijów, Ukraina Podstawy języka ukraińskiego Język ukraiński podstawy ma całkiem proste, ale warto wiedzieć, że dzieli się na trzy zespoły dialektów: gwary północne, gwary południowo-wschodnie i gwary południowo-zachodnie. Do ostatniego zespołu dialektów zalicza się gwarę łemkowską, która używana jest w Polsce, a sami Łemkowie uznani są oficjalnie za mniejszość etniczną. Gramatyka języka ukraińskiego nie jest szczególnie trudna, choć wyróżnia się tu na przykład cztery czasy jak: teraźniejszy, przeszły, przyszły prosty i przyszły złożony. Co prawda istnieje tu jeszcze czas zaprzeszły, ale tak jak w języku polskim jest on uznawany za archaizm i nie jest używany. Każdy czasownik wyrażany może być w dwóch aspektach: dokonanym i niedokonanym. Co także przypomina gramatykę języka polskiego. Czymś co nie przypomina języka polskiego jest natomiast alfabet ukraiński zapisany w cyrylicy. U schyłku ZSRR zaczęto wprowadzać zmiany w alfabecie ukraińskim mające na celu derusyfikację, ale ostatecznie w roku 2001, kiedy miano dokonać reformy, prace wstrzymano. Język ukraiński - podstawowe zwroty i słówka Podstawowe zwroty w języku ukraińskim to [wymowa w nawiasie]: Tak – так [tak], Nie – НЕ [NE], Dzień dobry – Добрий Ранок [Dobryy Ranok], Do widzenia – до побачення [do pobachennya] czy Dobry wieczór – добрий вечір [dobryy vechir] oraz Dobranoc – добраніч [dobranich]. Przydatne będą też podstawowe zwroty grzecznościowe: Proszę – будь ласка [budʹ laska], Dziękuję – Дякую [Dyakuyu], Przepraszam – вибачте [vybachte]. Na pewno przydadzą się frazy: Słabo mówię po ukraińsku – Я Ледь Говорити українською мовою [YA Ledʹ Hovoryty ukrayinsʹkoyu movoyu], Nie rozumiem – Я не розумію [YA ne rozumiyu], Nie wiem – Я не знаю [YA ne znayu], Jestem z Polski – Я з польського [YA z polʹsʹkoho]. Słówka określające środki transportu: autobus – автобус [avtobus], pociąg – поїзд [poyizd], tramwaj – трамвай [tramvay], samochód – автомобіль [avtomobilʹ], czy taksówka – таксі [taksi]. Wymowa podstawowych zwrotów czy słówek nie jest skomplikowana, a niektóre z nich przypominają wręcz polskie. Dlatego gdy jesteśmy na wakacjach na Ukrainie i nie możemy się porozumieć, można spróbować mówić po polsku lub po rosyjsku. Jest duża szansa, że ktoś nas zrozumie. Firma » Praca Różnice między językiem rosyjskim a ukraińskim Dla osoby, która nie zna języka ukraińskiego i rosyjskiego różnice pomiędzy nimi są niezauważalne. Podobna wymowa i akcent, podobny sposób zapisu oparty na cyrylicy - mogą zmylić. A jednak pomiędzy tymi dwoma językami jest mało podobieństw. Często możemy spotkać się z opinią językoznawców, że ukraińskie jest bardziej podobny do polskiego niż do rosyjskiego. Poniżej przedstawiamy różnice i podobieństwa między tymi dwoma językami. Przeczytaj również Koszule kapłańskie - jakie wybrać Na co zwrócić uwagę wybierając kancelarię prawną Na co zwrócić uwagę wybierając koncentrator tlenu? Podstawowe informacje o Publikuj artykuły i zarabiaj z CentrumPR Zacznijmy od podobieństwChoć tematem naszego artykułu są różnice pomiędzy językiem rosyjskim, a ukraińskim, to warto rozpocząć go od poznania podobieństw. Przede wszystkim języki te wywodzą się z tej samej grupy - języków wschodniosłowiańskich, posługują się także tym samym alfabetem, a ilość wspólnych słów i wyrażeń jest dość duża. Warto jednak pamiętać, że więcej niż połowa słownictwa używanego w języku ukraińskim jest bardziej podobna do tych stosowanych w języku polskim niż rosyjskim. Jeśli natomiast chodzi o gramatykę, to pomiędzy językami ukraińskim i rosyjskim niewiele jest różnic. Co więc odróżnia te dwa języki? SłownictwoZjawiskiem, które może spowodować niemały zamęt w towarzystwie złożonym z osób posługujących się językiem ukraińskim i rosyjskim, jest podobieństwo słów stosowanych w tych językach. Podobnie brzmiące i pisane, a jednak oznaczające zupełnie co innego. Powody takiego stanu rzeczy są dwa: po pierwsze wspólne korzenie. Pamiętać należy, że język rosyjski był językiem urzędowym na Ukrainie aż do rozpadu Związku Radzieckiego, a więc droga ewolucji była wspólna przez całe pokolenia. Drugi powód to zapożyczenia, których niemało w każdym języku. Ale nadal pod względem słownictwa językowi ukraińskiemu bliżej do polskiego niż rosyjskiego. Pisownia i alfabetChoć na wstępie napisano, że w Rosji i na Ukrainie używa się alfabetu nazywanego cyrylicą, to jest to jednak uproszczenie - rosyjski język posługuje się bowiem odmianą cyrylicy, grażdanką, która powstała w XVIII wieku w wyniku reformy dokonanej przez cara Piotra Wielkiego. I choć grażdanka różni się od cyrylicy nieznacznie, to jednak istotnie. Niektóre z liter oznaczają w każdym z omawianych języków różne głoski, co niesie ze sobą także różnice fonetyczne. Alfabet ukraiński posiada 33 litery i apostrof. Różnice ukraińskiej pisowni w porównaniu do rosyjskiej: Ее” – polskie „Ee” i rosyjskie „Ээ”„Єє” – polskie „JE/je” i rosyjskie „Ее” „Щщ” – polskie „SZCZsz „Гг” – czytamy jak polskie „h”„Ґґ” – polskie „Gg”, rosyjskie „Гг”„Іі” – polskie „Ii’, rosyjskie „Ии”„Ии” – polskie „Yy” i rosyjskie „Ыы”„Її” – polskie „JIji” Wymowa i akcentowanieNiewprawne ucho nie wychwyci różnic pomiędzy językiem ukraińskim i rosyjskim, choć język ukraiński jest znacznie bliższy językom europejskim występują w nim jednak inne zasady wymowy: system spółgłoskowy - wymowa spółgłosek jest bardziej miękka i bardziej podobna do wymowy w języku polskim i czeskim; system samogłoskowy - jest bardziej podobny do czeskiego i cechuje go zanik samogłosek nosowych. Nie występuje tak zwane akanie, które charakterystyczne jest dla języków białoruskiego oraz rosyjskiego. Akaniem nazywamy zjawisko fonetyczne polegające na wymawianiu nieakcentowanego “o” jako “a”. Akcent w języku ukraińskim jest swobodny, ruchomy. Oznacza to, że nie jest związany fonetycznie z konkretną sylabą w wyrazie i może przypadać na różne sylaby. Spotykany jest także w języku angielskim i rosyjskim. Natomiast akcent stały, czyli nieruchomy, występuje w języku polskim czy pomiędzy językami ukraińskim i rosyjskim jest więc znacznie mniej niż różnic, a przekonanie, jakoby języki te były tym samym, jest bardzo dalekie od prawdy. Znajomość tych różnic jest istotna w szczególności dla tłumaczy przysięgłych ukraińskiego i rosyjskiego. Tłumaczenia przysięgłe na język ukraiński są w Polsce bardzo popularne podobnie jak tłumaczenia na język rosyjski, głównym powodem tej sytuacji są tysiące studentów zza wschodniej granicy, którzy kształcą się na polskich uczelniach. Podczas rekrutacji konieczne są tłumaczenia przysięgłe dokumentów. Dodatkowo polscy przedsiębiorcy w dużej mierze współpracują z firmami z Ukrainy i Rosji, dzięki pomocy tłumaczy z łatwością mogą nawiązywać współpracę z kontrahentami z zagranicy oraz negocjować umowy. Redakcja CentrumPR informuje, że artykuły, fotografie i komentarze publikowane są przez użytkowników "Serwisów skupionych w Grupie Kafito". Publikowane materiały i wypowiedzi są ich własnością i ich prywatnymi opiniami. Redakcja CentrumPR nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Alfabet ukraiński wywodzi się z cyrylicy i stanowi odmianę grażdanki. Wielu z nas chce wiedzieć na jego temat więcej. Chętnie uczą się go też polskie dzieci, by móc porozumiewać się z ukraińskimi kolegami. Zobacz film: "Wysokie oceny za wszelką cenę" spis treści 1. Alfabet ukraiński pisany i drukowany 2. Język ukraiński – alfabet 3. Język ukraiński a polski 1. Alfabet ukraiński pisany i drukowany Długa była droga do wypracowania ukraińskiego języka literackiego, czego skutkiem było opracowanie pierwszego alfabetu ukraińskiego. Współczesny język ukraiński, który powstał najprawdopodobniej pod koniec XVIII wieku, opiera się na języku ludowym ze znaczącym dystansem do języka cerkiewnosłowiańskiego i rosyjskiego. Co ciekawe, cyrylica ukraińska dla wielu osób uczących się tego języka jest prostsza od rosyjskiej. Współczesny alfabet ukraiński posiada 33 litery, dochodzi do nich jeszcze apostorof. Nie wszystkie litery ukraińskie oznaczają te same głoski co w alfabecie rosyjskim, co ma związek ze zmianami fonetycznymi, które zaszły w języku naszych wschodnich sąsiadów. 2. Język ukraiński – alfabet W nawiasie zapisaliśmy wymowę danej głoski. A, a – [a] Б, б – [b] B, в – [w] Г, г – [h] Ґ, ґ – [g] Д, д – [d] E, е – [e] Є, є – [je] Ж, ж – [ż] З, з – [z] И, и – [y] I, і – [i] Ї, ї – [ji] Й, й – [j] K, к – [k] Л, л – [dźwięk pomiędzy l i ł] M, м – [m] H, н – [n] O, о – [o] П, п – [p] P, р – [r] C, с – [s] T, т – [t] У, у – [u] Ф, ф – [f] Х, х – [ch] Ц, ц – [c] Ч, ч – [cz] Ш, ш – [sz] Щ, щ – [szcz] Ь – znak zmiękczający Ю, ю – [ju] Я, я – [ja] 3. Język ukraiński a polski Oba języki wywodzą się z języka praindoeuropejskiego. Dawni Słowianie podbijali nowe tereny, a wraz z ich ekspansjami terytorialnymi, powstały trzy językowe grupy: zachodnio-, południowo- i wschodniosłowiańska. Język polski wywodzi sie z zachodniej grupy językowej, zaś ukraiński – wschodniosłowiańskiej. Ze względu na bliskie sąsiedztwo, oba języki wywarły na siebie duży wpływ. W języku polskim znajdziemy kilka ukrainizmów, czyli wyrazów zapożyczonych z języka ukraińskiego, sadyba, borsuk, bukłak, czeremcha, wataha, hultaj, ułan, step. W języku ukraińskim jest też kilka polonizmów, np. "cikawyj" i "wybytnyj". O ile alfabet ukraiński pisany znacznie różni się od polskiego alfabetu, o tyle na poziomie języka mówionego jest zdecydowanie prościej. Co ciekawe, wspólne słownictwo obejmuje niemal połowę całego leksykalnego zasobu. Pismo ukraińskie może nie jest najłatwiejsze, ale wiele osób, które dawniej uczyły się w szkole języka rosyjskiego, bardzo szybko je przyswaja. Jeśli więc Twoje dziecko chce nauczyć się języka ukraińskiego, by móc porozumiewać się z kolegami przybyłymi z Ukrainy, może uda Ci się pomóc mu poznać litery pisane cyrylicą. Wspólnie czytajcie teksty ukraińskie, np. bajki. polecamy Fot. Po ataku Rosji na Ukrainę pojawiła się w Polsce ogromna liczba osób szukających schronienia przed wojną. Jednym z wielu wyzwań, przed jakimi stają zarówno obywatele Ukrainy, jak i Polacy, którzy spieszą z pomocą, jest bariera językowa. Dlatego warto przyjrzeć się językowi ukraińskiemu, sprawdzić, co łączy, a co dzieli go z językiem polskim. Warto szukać porozumienia. Rodzinne koligacje Na początku był język praindoeuropejski. To z niego wywodzą się prawie wszystkie języki nowożytnej Europy, a także tak odległe jak choćby hindi czy perski. Wspólnota praindoeuropejska rozpadła się prawdopodobnie na przełomie IV i III tysiąclecia przed naszą erą. Powstał wówczas między innymi język prabałtosłowiański, a po dalszym jego podziale: język prasłowiański. Ekspansje terytorialne dawnych Słowian prowadziły do stopniowego różnicowania tych ludów. Stąd też powstały trzy językowe grupy: zachodnio-, południowo- i wschodniosłowiańska. Z tej pierwszej wywodzi się język polski, z tej ostatniej zaś: ukraiński. Ojcowie języka ukraińskiego Grupa języków wschodniosłowiańskich była długi czas względnie jednolita: rozpad na języki białoruski, rosyjski i ukraiński nastąpił, według różnych źródeł, w XIII wieku (upadek Rusi Kijowskiej) lub nieco później. „Wyodrębniony język staroukraiński rozwijał się w XVI i XVII wieku” – mówił w Polskim Radiu językoznawca dr Marian Jurkowski. Natomiast współczesny, nowożytny język ukraiński powstał pod koniec wieku XVIII. Momentem przełomowym było wydanie trawestacji „Eneidy” Iwana Kotlarewskiego, zbieracza rodzimego folkloru, napisanej na podstawie utworu Wergiliusza. Dlaczego ukraińska wersja słynnego rzymskiego poematu o losach Trojańczyka Eneasza była tak ważna w dziejach kultury Ukrainy? Najprościej rzecz ujmując: ponieważ język nabiera dojrzałości i „wybija się na niepodległość” właśnie dzięki literaturze, która pokazuje jego możliwości i scala jego bogactwo. Istotne jest to zwłaszcza, jak tu, w niesprzyjających warunkach politycznych (brak państwowości ukraińskiej). Fot. „Eneida” według Iwana Kotlarskiego nobilitowała ukraiński język ludowy, a w konsekwencji, jak pisał prof. Włodzimierz Mokry, „powstały trwałe podstawy nowożytnego języka literackiego stworzone w oparciu o potoczną mowę Rusinów-Ukraińców. (...) Kotlarewski wskazał drogę rozwoju nowożytnej literatury ukraińskiej, a zarazem postawił przed społeczeństwem ukraińskim zwierciadło, w którym wszyscy swe oblicze snadnie ujrzeć mogli”. Historia i języki Język ukraiński łączy z językiem polskim nie tylko wspólne słowiańskie pochodzenie. Bliskie sąsiedztwo tych dwóch językowych wspólnot („Rusinów” i „Lachów”, by przywołać archaiczne nazwy Ukraińców i Polaków) stwarzało przez wieki okazję do wzajemnych, historycznie złożonych kontaktów. Już po wyprawie kijowskiej Bolesława Chrobrego (1018 rok) w polszczyźnie pojawiły się pierwsze słowa – nazwy miejscowe – związane z językiem Rusi Kijowskiej. Przez kolejne stulecia tereny, na których rozwijał się język ukraiński, w różny sposób i w różnym zakresie związane były politycznie i kulturalnie z Polską. Współtworzyły Rzeczpospolitą Obojga Narodów (choć już w 2. połowie XVII wieku przeszły częściowo w ręce Carstwa Rosyjskiego), a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości weszły w jakiejś mierze w skład II RP. „Ludność polska i ukraińska mieszkała na tych ziemiach w postaci przemieszanej, w związku z czym między tymi językami istniały olbrzymie wzajemne wpływy. Zarówno język polski wpływał na język ukraiński i odwrotnie” – tłumaczył dr Marian Jurkowski. Zapożyczenia, czyli językowa hojność Wpływy te widać już na płaszczyźnie historyczno-kulturowej. Poczynając od spraw anegdotycznych (Sobieski znał ukraiński, a Marysieńka śpiewała mu ukraińskie piosenki, mówił dr Marian Jurkowski), a kończąc choćby na literaturze. Juliusz Słowacki, urodzony w Krzemieńcu, miał niańkę, która nuciła mu ukraińskie pieśni. Poeta po latach powracał w swojej twórczości do krainy dzieciństwa i zasłyszanego wtedy innego niż ojczysty, tajemniczego języka (używał form z języka ukraińskiego np. przy stylizowaniu polszczyzny na dawną, archaiczną nutę). Fot. Ale wzajemne językowe wpływy objawiały się przede wszystkim w zapożyczeniach: przenoszeniu i adaptowaniu do własnego słownictwa słów z języka innego. „Przez Ukrainę szły wpływy orientalne do języka polskiego, zwłaszcza terminologia „konna” i wojskowa” – opowiadał dr Marian Jurkowski, przywołując jako przykłady „buławę”, „ułana” czy „bukłak”. Ukrainizmami, czyli wyrazami lub zwrotami pochodzącymi z języka ukraińskiego, są również w polszczyźnie: „sadyba”, „borsuk”, „czeremcha”, „wataha”, „hultaj” czy, oczywiście, „step”. Co do sytuacji odwrotnej – polonizmów występujących w języku ukraińskim – ich obecność notuje się już od XIII wieku i w całym zasobie leksykalnym tego języka jest ich stosunkowo dużo. Jako przykłady można tu wymienić takie słowa, jak „cikawyj”, „powit”, „pereszkoda” czy „diakuwaty”. Uwaga na fałszywych przyjaciół Dla użytkowników języka ukraińskiego i polskiego pierwszą barierą w komunikacji jest forma zapisu: z jednej strony cyrylica, z drugiej alfabet łaciński. Ale już na poziomie języka właściwego, mówionego, sprawa wydaje się prostsza. Ukraiński i polski są bowiem – mimo że wywodzą się z dwóch oddzielnych słowiańskich podgrup – stosunkowo bliskimi sobie językami. Dość powiedzieć, że wspólne słownictwo, oczywiście poddane wielorakim przekształceniom, obejmuje grubo ponad połowę całego leksykalnego zasobu. Niepisana i anegdotyczna zasada, że „Słowianie zawsze się jakoś dogadają”, tu sprawdza się bardziej niż na przykład w kontakcie Polaków czy Ukraińców z użytkownikami języków południowosłowiańskich. Fot. Podobieństwa mogą być jednak często mylące. W języku ukraińskim i polskim wiele jest tzw. fałszywych przyjaciół, czyli słów lub fraz, które mają bardzo podobną formę, ale jednak inne znaczenie. Dla przykładu: pol. „mecz” – ukr. „меч” (miecz); pol. „kit” – ukr. „кіт” (kot); pol. „dywan” – ukr. „диван” (sofa, kanapa); pol. „czaszka” – ukr. „чашка” (filiżanka, kubek); pol. „bogato” – ukr. „багато” (dużo); pol. „gotować” – ukr. „готуватися” (przygotowywać). Gramatyczne pułapki Jeśli chodzi o kwestie gramatyczne związane z językiem ukraińskim i polskim, łatwo zaobserwować występujące na tej płaszczyźnie różnice, analizując kilka typowych błędów popełnianych przez uczących się. Błędów, które w dużej mierze wynikają z przekładania reguł swojego języka na język poznawany. I tak na przykład uczniowie ukraińskojęzyczni muszą wystrzegać się struktur, w których dają o sobie znać odmienności deklinacyjne i koniugacyjne: „On pracuje programistą”, „Daję upominek rodzicam, przyjaciołam”, „Jestem w prace, w podróże”, „Te studenty, te Polaki”, „Dzieci krzyczeli”, „Ja czytała”. Z kolei Polacy uczący się ukraińskiego popełniają często takie błędy, jak tworzenie na rodzimy wzór form czasu przeszłego („będę czekał” zamiast „я буду чекати”) czy nieodmienianie w liczbie mnogiej rzeczowników zakończonych na „-um” (które zresztą należą tu do rodzaju męskiego, a nie jak w polszczyźnie do nijakiego). Ten piękny wschodni zaśpiew Kwestie różnic w wymowie między ukraińskim a polskim, choć niemałe, nie powinny dla użytkowników obu tych języków być szczególnie trudną barierą do pokonania. Spośród ponad osiemdziesięciu charakterystycznych cech fonologicznych języka ukraińskiego, jak mówiła w wywiadzie dla „Monitora Wołyńskiego” dr Nadia Gergało-Dąbek, dwadzieścia dwie z nich są wspólne z językiem polskim. Dla porównania: jedenaście takich cech łączy ukraiński z rosyjskim, a dwadzieścia dziewięć z białoruskim. Brzmienie ukraińskiego dla Polaka nie powinno być obce również z innych powodów. Język ukraiński wpłynął przecież na kształtowanie się polskich gwar kresowych (w tym miejskiej gwary Lwowa), a ukraińskie przedniojęzykowozębowe „л” wymawia się podobnie jak polskie dawne, tzw. „aktorskie ł”. Źródło: Jak czytać litery ukraińskiego alfabetu? Jak wyglądają ukraińskie litery pisane? Choć ukraińska cyrylica może sprawiać kłopot osobom, które w szkole nie uczyły się języka rosyjskiego – sam język ukraiński ma wiele wspólnego z językiem polskim. Podobnie jak w języku polskim, alfabet ukraiński zaczyna się od litery A – która, zarówno pisana jak i drukowana, wygląda zupełnie tak samo jak pierwsza litera polskiego alfabetu. Sprawdź, jak się pisze i wymawia kolejne litery ukraińskiego alfabetu. Alfabet ukraiński – od „a” do… „ja” Alfabet ukraiński składa się z 33 liter. W tłumaczeniu na polski to kolejno: A, a – wymawia się i pisze tak jak w języku polskim Б, б – wymawia się jak [b] B, в – wymawia się jak [w] Г, г – wymawia się jak [h] Ґ, ґ – wymawia się jak [g] Д, д – wymawia się jak [d] E, е – wymawia się jak [e] Є, є – wymawia się jak [je] Ж, ж – wymawia się jak [ż] З, з – wymawia się jak [z] И, и – wymawia się jak [y] I, і – wymawia się jak [i] Ї, ї – wymawia się jak [ji] Й, й – wymawia się jak [j] K, к – wymawia się jak [k] Л, л – wymawia się jak [l] tzw. aktorskie, czyli coś pomiędzy [l] i [ł] M, м – wymawia się jak [m] H, н – wymawia się jak [n] O, о – wymawia się jak [o] П, п – wymawia się jak [p] P, р – wymawia się jak [r] C, с – wymawia się jak [s] T, т – wymawia się jak [t] У, у – wymawia się jak [u] Ф, ф – wymawia się jak [f] Х, х – wymawia się jak [ch] Ц, ц – wymawia się jak [c] Ч, ч – wymawia się jak [cz] Ш, ш – wymawia się jak [sz] Щ, щ – wymawia się jak [szcz] Ь – nie wymawia się jako osobnej głoski, to znak zmiękczający Ю, ю – wymawia się jak [ju] Я, я – wymawia się jak [ja] Ukraińskie litery jak polskie Litery ukraińskie, które pisze się i czyta jak polskie to: A, a M, м O, o T, t E, e K, k I, i Już na podstawie tych literek można napisać chociażby takie wyrazy jak: kit [wym. kit] – kot, мaмa [wym. mama] – mama, taм [wym. tam] – tam Ukraińskie litery, które pisze się jak polskie, ale wymawia zupełnie inaczej to: P, р – wymawia się jak [r] C, c – wymawia się jak [s] B, в – wymawia się jak [w] X, x – wymawia się jak [x] Pisana ukraińska litera Дд wygląda jak polskie pisane G g [d] Pozostałe litery to takie, które różnią się od polskich. Swym kształtem i wymową wiele z nich przypomina te w języku rosyjskim. Wielu mieszkańców Ukrainy doskonale włada językiem rosyjskim (mimo trwającej wojny właśnie w tym języku bardzo często porozumiewają się ukraińscy uchodźcy z Polakami znającymi rosyjski). Wielu Ukraińców porozumiewa się także po angielsku. Jednocześnie – kiedy poprosimy, by wypowiadali słowa lub zdania w swoim języku wolniej – wzajemne porozumienie Ukraińców i Polaków jest prostsze niż mogłoby się wydawać. Jak wypowiadać litery ukraińskie w wyrazach? Litery ukraińskie pisane Kiedy przyjrzymy się pisanym literom ukraińskim zauważymy, że część z nich wygląda identycznie jak pisane litery polskie (np. a, k, o). Pisownia pozostałych liter będzie prostsza dla tych, którzy uczyli się języka rosyjskiego. Osoby, które miały w szkole język rosyjski mogą wręcz uznać, że cyrylica ukraińska jest prostsza od rosyjskiej. Zobacz także: Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Pomoc dla Ukraińców – ważne telefony, zbiórki, jak pomóc? Hymn Ukrainy – tekst. Zapis oryginalny, fonetyczny, tłumaczenie i melodia

czym się różni język rosyjski od ukraińskiego