Piotra – jedna z najważniejszych świątyń chrześcijaństwa, zbudowana nad grobem św. Piotra Apostoła oraz Kaplica św. Sebastiana, w której został pochowany św. Jan Paweł II - Możliwość spotkania z papieżem na Audiencji Generalnej lub na modlitwie Anioł Pański na Placu św. Piotra (jeśli papież będzie w Rzymie i pozwolą na Czytaj także: Jaszczurówka – salamandry, Witkacy i Jezus Frasobliwy. Galeria zdjęć. Tags: podróż. Kaplica św. Wawrzyńca znajduje się na 1603 m n.p.m. To najwyżej położony obiekt sakralny w Polsce. Wiernych czeka nie lada wysiłek! 22 kwietnia 2011, 14:38. FACEBOOK. KOPIUJ LINK. Przez długi czas najważniejszym polskim skojarzeniem z Rzymem była obecność w Watykanie Jana Pawła II. Ale polskich śladów w stolicy Italii jest znacznie więcej. Rozpocząć wędrówkę polskimi śladami w Rzymie nadal wypada od Watykanu. Choć od czasu śmierci Jana Pawła II minęło Sebastiana w Wędrzynie. Parafia wojskowa pw. Świętego Sebastiana w Wędrzynie znajduje się w Dekanacie Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego [1] (do 6 grudnia 2011 roku parafia należała do Śląskiego Dekanatu Wojskowego [2] ) . Jej proboszczem jest ks. ppłk Krzysztof Pietrzniak. Obsługiwana przez księży diecezjalnych. Kaplica św. Sebastiana w Maniowach – rzymskokatolicka kaplica cmentarna znajdująca się w Maniowach, w dekanacie Niedzica, w archidiecezji krakowskiej, w gminie Czorsztyn, przy ul. Mickiewicza. Historia. Kaplica powstała jako przebłaganie i prośba okolicznych chłopów o wybawienie od epidemii czerwonki w latach 1720-21. W wyniku choroby Trumna ze szczątkami Jana Pawła II została złożona w Kaplicy Świętego Sebastiana bazyliki świętego Piotra - ogłosił w poniedziałek wieczorem rzecznik Watykanu. Ostatni wierni przeszli mSCDlW. Najpierw porywczy rybak, który zanim pomyślał już powiedział, później zdrajca, a na końcu Skała, na której zbudowano Kościół rzymskokatolicki. Święty Piotr, bo o nim mowa, jest patronem jednej z najpiękniejszych bazylik na świecie. W jednej z jej kaplic rozgrywają się najważniejsze wydarzenia dla rzymskokatolickiego świata i nie tylko. Bazylika św. Piotra – historia powstaniaSpis treściBazylika św. Piotra – historia powstaniaKopuła bazylikiPieta watykańskaGroty WatykańskieKaplica SykstyńskaGrób Jana Pawła IIBazylika św. Piotra – zwiedzanieBazylika św. Piotra – przydatne informacjeBazylika św. Piotra – godziny otwarciaBazylika św. Piotra – bilety Bazylika św. Piotra powstała w latach 1506–1626 na miejscu wczesnochrześcijańskiej bazyliki ufundowanej przez Konstantyna. Jest jedną z bazylik większych Rzymu, czyli ma tytuł honorowy przyznawany przez papieża. Bazylika św. Piotra w Rzymie jest budowlą złożoną z 5 naw połączonych transeptem i absydą. Kościół znajduje się poza murami miasta i jest miejscem pielgrzymek dla chrześcijan. Ciekawym faktem jest, że do 846 roku wokół bazyliki nie było murów obronnych. Powstały z woli papieża Leona IV po tym, jak została okradziona przez arabskich piratów. Nowa bazylika powstała na miejscu budowli Konstantyna. Jej budowę zlecił Juliusz II Donato Bramantemu. Projektant w 1506 roku zaczął budowę kościoła na planie krzyża greckiego z kopułą w centralnym miejscu. Gdy w 1514 Bramante zmarł, budowę świątyni przejął Rafael Santi. W 1520 roku zmarł drugi budowniczy bazyliki, trzecim stał się Michał Anioł. Stworzył ostateczny projekt kościoła w późnorenesansowym stylu. Namalował freski w Kaplicy Sykstyńskiej, która jest uważana za jedno z arcydzieł światowej sztuki. Od strony Kaplicy można wejść do bazyliki i zwiedzać pozostałą jej część. Bazylika św. Piotra w Rzymie Dzisiaj bazylika św. Piotra jest największym kościołem na świecie. Kościół jest również miejscem pochówku papieży. Ma dziewięć okien z balkonami, z których centralne to Loża Błogosławieństw, z której dwa razy do roku odbywa się uroczyste błogosławieństwo „miastu i światu” – Urbi et Orbi. Kopuła bazyliki Kopuła jednej z najsłynniejszych bazylik jest rozpoznawalnym punktem miasta. Opiera się na czterech filarach i jest jednym z najlepszych punktów widokowych na Rzym. Jest dziełem Michała Anioła, który nie dożył zakończenia budowy swojego dzieła. Kopuła bazyliki jest największą kopułą świata – jej średnica to 42 metry, a wysokość to 134 metry. Po śmierci jej wybitnego projektanta prace nad kopułą zawieszono na 20 lat. Dach kopuły jest pokryty płytami z ołowiu i pozłacaną sferą z brązu. Kopułę zbudowano na planie bębna i zwieńczono latarnią oraz krzyżem. Jest smukła i wygląda na bardzo lekką dzięki elipsoidalnemu kształtowi. Wejście na kopułę Bazyliki św. Piotra dla wielu staje się niezwykłym doświadczeniem. Droga na kopułę prowadzi przez przedsionek, w którym należy skręcić w prawo, a później za ścianą w lewo. Wchodząc na kopułę bazyliki trzeba pokonać… 537 schodów! Pierwsze 217 możemy pokonać, wjeżdżając na dach bazyliki windą, kolejne 320 musimy pokonać pieszo. Widok z kopuły i na miasto na zewnątrz i na bazylikę wewnątrz jest imponujący i zostaje na długo w pamięci. Na kopułę można wejść przez cały rok. Pieta watykańska Słowo pieta pochodzi z łaciny i oznacza miłosierdzie lub litość. Pieta to również określenie na jedną z najsłynniejszych rzeźb w światowej sztuce. Pieta watykańska to rzeźba, która przedstawia Maryję trzymającą martwe ciało Chrystusa. Jej autorem jest Michał Anioł. Pierwsze piety pochodzą z Niemiec, dopiero w czasach późnego gotyku ten wizerunek się upowszechnił w Europie. Pieta watykańska powstała w latach 1498–1500. Autor wyrzeźbił ją w marmurze jako pierwszą z czterech. Maryi nadał nordycki wygląd, nie pozbawiając jej indywidualnych rysów. Początkowo rzeźba na planie piramidy miała być jednym z elementów nagrobka wielkiego rzeźbiarza, architekta i malarza. Po odsłonięciu rzeźby jej autorstwo przypisano Cristofolo Solariemu. Gdy Michał Anioł się o tym dowiedział, wściekł się i by nikt nie miał wątpliwości, że to jego dzieło na piersiach Maryi wyrył napis: „Uczynił to Florentczyk, Michał Anioł Buonarroti”. Jest jego jedynym dziełem podpisanym imieniem i nazwiskiem. Pieta watykańska Pieta wyróżnia się z dzieł Michała Anioła, ponieważ jest, w przeciwieństwie do innych jego rzeźb, wykończona całkowicie. Jej naturalność i elegancja połączona helleńskim spojrzeniem na ciało jest niesamowitym doświadczeniem dla miłośników piękna. Groty Watykańskie Rzym to nie tylko Wieczne Miasto, ale również „cmentarz papieży”. Groty Watykańskie to podziemia bazyliki św. Piotra, w których znajdują się groby papieży, począwszy od św. Piotra, kończąc na Janie Pawle I. Groty znajdują się między poziomem 0 wczesnej bazyliki a podłogą dzisiejszej. Pochowani tutaj są Grzegorz V, Paweł I i Pius III. W grotach znajduje się kaplica z symbolicznym grobem św. Piotra. Groty są podzielone na dwie części – Nekropolie Watykańskie zwiedzane odpłatnie z przewodnikiem oraz Groty Watykańskie, które można zwiedzać indywidualnie i bezpłatnie. W grotach są pochowani także niektórzy świeccy, którzy stali się ważnymi postaciami w historii kościoła rzymskokatolickiego, np. cesarz Otton III. Kaplica Sykstyńska Zwiedzając Bazylikę św. Piotra nie można pominąć Kaplicy Sykstyńskiej – jednej z najpiękniejszych kaplic na świecie. W jej wnętrzu znajdują się najsłynniejsze freski autorstwa Michała Anioła. Powstała w latach 1475–1483 z fundacji papieża Sykstusa IV. Od początku istnienia jest miejscem najważniejszych kościelnych uroczystości. Jest również miejscem wyborów nowego papieża. Na czas konklawe kardynałowie są zamykani w kaplicy bez dostępu do mediów, a do wnętrza stawia się specjalny piec, z którego dym informuje o wyborze nowego następcy św. Piotra. W kaplicy znajdują się freski Michała Anioła. Jednymi z najsłynniejszych są Stworzenie Adama oraz Sąd Ostateczny. Więcej o Kaplicy Sykstyńskiej przeczytasz w naszym artykule: Kaplica Sykstyńska i freski Michała Anioła Co ciekawe, Kaplica ma identyczne wymiary jak opisana w Biblii świątynia Salomona, a Michał Anioł zaczął malować freski 25 lat po otwarciu kaplicy. Niesamowite jest również to, że początkowo Michał Anioł odrzucił propozycję papieża, bo bardziej uważał się za rzeźbiarza, a nie malarza, a gdy już zaczął pracę, według legendy, malował w pozycji leżącej. Jednak to nie prawda, ponieważ zbudował specjalną platformę do prac na wysokości. Kaplica jest otwarta dla zwiedzających, ale obowiązuje w niej zakaz fotografowania, który jest surowo egzekwowany. Widok na konfesję Świętego Piotra z baldachimem Gianlorenzo Berniniego Grób Jana Pawła II Santo Subito, czyli Święty natychmiast skandowano na pogrzebie Jana Pawła II. Jego grób jest tym, który został przeniesiony z Grot do bazyliki. Bezpośrednio po pogrzebie trumnę umieszczono w Grotach, a po ogłoszeniu go błogosławionym przeniesiono ją do bazyliki. Grób znajduje się w kaplicy św. Sebastiana. Jest przykryta płytą z białego marmuru, poprzednia płyta znajduje się w podkrakowskich Łagiewnikach w Centrum Jana Pawła II. We czwartki o są odprawiane Msze Święte przy grobie świętego papieża. Wejść do kaplicy najłatwiej jest w godzinach porannych. Bazylika św. Piotra – zwiedzanie Bazylika św. Piotra jest miejscem pielgrzymek oraz jedną z najbardziej charakterystycznych atrakcji turystycznych. Jej piękno i oryginalność oraz spora ilość dzieł sztuki mistrzów włoskiego renesansu sprawiają, że odwiedzenie tego kościoła staje się niezapomnianym doświadczeniem. Co można w bazylice zobaczyć? Pierwszym punktem jest plac świętego Piotra. Podczas błogosławieństwa Urbi et Orbi, konklawe oraz innych ważnych uroczystości kościelnych czy papieskich audiencji generalnych gromadzi się na mim tłum. Ma kształt podłużnego owalu, a na środku znajduje się jeden z 13 egipskich obelisków. Ten znajdujący się na placu pierwotnie znajdował się w cyrku Nerona. Po prawej stronie placu znajduje się słynna Spiżowa Brama, przez którą można wejść do Watykanu. Druga atrakcja to prawdopodobne miejsce śmierci i pochówku św. Piotra w Grotach Watykańskich. Według podań Piotr został ukrzyżowany głową w dół, ponieważ stwierdził, że nie jest godny umierać podobnie jak Chrystus z głową skierowaną w niebo. Kaplica, którą potocznie nazywa się Grobem Św. Piotra znajduje się w Grotach Watykańskich. Same Groty są miejscem pochówku papieży, co sprawia, że są również miejscem historycznym. Trzecim punktem w zwiedzaniu bazyliki jest Kaplica Sykstyńska wypełniona freskami mistrzów takich jak Michał Anioł oraz Rossellini. To najważniejsze miejsce dla Kościoła Katolickiego, ponieważ to tu wybierany jest nowy papież. Czwarte miejsce warte zobaczenia to Ogrody Watykańskie. To kompleks parków w stylu francuskim, angielskim i włoskim. Od 2014 roku na życzenie Franciszka część Ogrodów przy Castel Gandolfo została udostępniona do zwiedzania. Fragment cudownych ogrodów watykańskich Piąty ważny punkt zwiedzania to Kopuła Bazyliki św. Piotra. Wejście na nią jest dość trudne, ponieważ trzeba pokonać ponad 500 schodów. Widok z kopuły zarówno na wnętrze kościoła, jak i Rzym jest zachwycający. Bazylika św. Piotra – przydatne informacje Bazylikę można zwiedzić za darmo, jednak trzeba ustawić się w długiej kolejce przed wejściem. Kolejka porusza się dość szybko. Jej powodem jest kontrola bezpieczeństwa przypominająca tę z lotniska. Bez kolejki można wejść do bazyliki przez Kaplicę Sykstyńską. Do bazyliki nie można wnieść żadnych ostrych przedmiotów. Minimalny czas zwiedzania bazyliki to 60 min. Poza Kaplicą Sykstyńską nie ma zakazu robienia zdjęć. Należy pamiętać o odpowiednim stroju – długie spodnie i zakryte ramiona. Z dworca Termini można do Bazyliki dojechać autobusem linii nr 64. Chcąc dojechać metrem, należy wybrać linię A i wysiąść na stacji Ottaviano-San Pietro oraz przejść ok. 800 m pieszo. Bazylika św. Piotra – godziny otwarcia Zależnie od pory roku godziny otwarcia bazylik trochę się zmieniają – od 1 października do 31 marca to a od 1 kwietnia do 30 września to Na Kopułę można wejść w godzinach od października do marca oraz od do od kwietnia do września. Bazylika św. Piotra – bilety Zwiedzanie bazyliki jest bezpłatne, wyjątkiem jest wejście na kopułę bazyliki – trzeba kupić bilet, który kosztuje 8 lub 10 euro zależnie od tego, czy chcemy skorzystać z windy. Istnieje możliwość kupienia biletu na zwiedzanie bazyliki. Pozwala to ominąć kolejki oraz zwiedzać bazylikę z audioprzewodnikiem. Koszt zwiedzania bazyliki z przewodnikiem wynosi ok. 120 zł. Pielgrzymka do Siedmiu Kościołów to jedna z najbardziej znanych form pobożnościowych dawnego Rzymu, którą prawie obowiązkowo kultywowali wszyscy pielgrzymi przybywający kiedyś do Wiecznego Miasta. Polegała ona na nawiedzeniu w ciągu jednego, maksymalnie dwóch dni, siedmiu głównych bazylik Rzymu. I choć tradycja ta była już znana w średniowieczu, to jednak jej nowożytnym inicjatorem był działający w Rzymie święty XVI wieku – florentczyk Filip Nereusz (Neri). On to w Wielki Piątek 1540 roku zorganizował razem ze swoimi uczniami (oratorianie) pierwszą procesję pokutną do siedmiu najważniejszych świątyń miasta, która wkrótce po tym stała się zasadniczą praktyką religijną wszystkich pielgrzymów dziękujących Bogu za szczęśliwe przybycie do Rzymu. 1 Trasa pielgrzymki do siedmiu kościołów rzymskich Bazylika św. Piotra (San Pietro) Bazylika św. Pawła za Murami (San Paolo fuori le Mura) Bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura) Bazylika katedralna Najświętszego Zbawiciela i Świętych Janów na Lateranie (San Giovanni in Laterano) Bazylika św. Krzyża Jerozolimskiego (Santa Croce in Gerusalemme) Bazylika św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le Mura) Bazylika Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) Bazyliki dodatkowe Trasa pielgrzymki do siedmiu kościołów rzymskich Święty Filip Nereusz wybrał jako cel pielgrzymki najstarsze i najważniejsze kościoły miasta, a mianowicie:– bazylika katedralna Najświętszego Zbawiciela i Świętych Janów na Lateranie (San Giovanni in Laterano),– bazylika Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore),– bazylika św. Piotra (San Pietro),– bazylika św. Pawła za Murami (San Paolo fuori le Mura),– bazylika św. Krzyża Jerozolimskiego (Santa Croce in Gerusalemme),– bazylika św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le Mura),– bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura). Patrząc na mapę z pewnością zauważymy, że odległość między siedmioma Kościołami nie jest wcale mała (ok. 20 km), zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że pielgrzymi pokonywali całą trasę zazwyczaj w ciągu jednego dnia i, oczywiście, na piechotę. Komu jednak nie brak zapał i sił, temu taka wędrówka dostarczy wielu wspaniałych przeżyć duchowych i estetycznych. Trzeba niewiele, by spostrzec, że naprawdę warto!Pozostawiając innym autorom pogłębienie aspektu religijnego pielgrzymki do Siedmiu Kościołów, chciałbym pokrótce przypomnieć jakie skarby architektury, historii, sztuki i wiary czekają na wytrwałych piechurów. Bazylika św. Piotra (San Pietro) Absolutny prestiż wśród świątyń katolickich, grób Apostoła-Opoki Kościoła, miejsce pochówku wielu papieży i świętych, cudowny parasol kopuły, gloria Ducha św. Berniniego, Pietà Michała Anioła… i wiele, wiele innych zmuszeni tu wrócić – tego nie da się po prostu zaliczyć… Bazylika św. Pawła za Murami (San Paolo fuori le Mura) Wielka starorzymska hala modlitw z początku V wieku (1/3, reszta z XIX w.), grób Apostoła Narodów, portrety-tonda wszystkich papieży, piękny dziedziniec średniowieczny (chiostro), gotyckie cyborium nad grobem Świętego, wielki świecznik paschalny z czasów wypraw krzyżowych. Bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura) Stoi przy Via Appia Antica na znanych katakumbach świętego żołnierza i męczennika Sebastiana (jego szczątki przechowywane są w bazylice św. Piotra), katakumby. Bazylika katedralna Najświętszego Zbawiciela i Świętych Janów na Lateranie (San Giovanni in Laterano) Najstarsza świątynia chrześcijańska w Wiecznym Mieście (słabo to widać, bo byłą wielokrotnie przebudowana), pierwsza i przez wieki jedyna siedziba biskupów Rzymu, bazylika tronowa (katedra=tron urzędnika rzymskiego), miejsce celebracji najważniejszego święta – Wielkanocy, matka i głowa wszystkich kościołów miasta i świata (mater et caput), miejsce nowych narodzin wszystkich wiernych (chrzest, bierzmowanie, eucharystia), miejsce czci relikwii świętych apostołów Piotra i Pawła (głowy)… a do tego Sanktuarium Świętych Schodów i Baptysterium. Bazylika św. Krzyża Jerozolimskiego (Santa Croce in Gerusalemme) Dawny pałac cesarski przerobiony na kościół, kaplica relikwii męki Chrystusa (krzyż, tabliczka z krzyża, gwóźdź, kolce korony cierniowej, gąbka, palec św. Tomasza „niewiernego”). Bazylika św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le Mura) Jej początki sięgają czasów Konstantyna Wielkiego, grób wielkiego męczennika z III wieku diakona Wawrzyńca, katakumby. Bazylika Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) Najstarsza świątynia maryjna w Rzymie (V wiek), Betlejem Zachodu (relikwie żłóbka Chrystusa!), obraz łaskami słynący Maryi – Ucieczki Ludu Rzymskiego (Salus Populi Romani), wspaniałe mozaiki rzymskie. Bazyliki dodatkowe W XVII wieku, z powodu epidemii dżumy, trzy bazyliki znajdujące się poza murami Aureliańskimi zostały zastąpione przez trzy inne świątynie, które wzniesiono w obrębie dawnych granic miasta: Santa Maria del Popolo, Santa Maria in Trastevere i San Lorenzo in Lucina. Te również są godne pielgrzymiego wysiłku i zobaczenia! Szczególnie dwie pierwsze zachwycają ilościa i jakością zgromadzonych tam dzieł sztuki. Pielgrzymowanie do siedmiu kościołów znalazło wielu naśladowców i stało się pobożnym rytem wielkopostnym w wielu miastach dawnej Italii. Do dziś też przetrwało w języku włoskim powiedzenie „fare il giro delle sette chiese” (pielgrzymować do siedmiu kościołów) na określenie cierpliwego wędrowania od miejsca do miejsca w celu osiągnięcia jakiegoś celu, załatwienia jakiejś sprawy. Vi prometto che farò il giro delle sette chiese per farvi conoscere meglio la nostra Roma… 😉 Bazylika św. Sebastiana za MuramiBasilica di San Sebastiano Fuori le Mura kościół tytularny Fasada świątyni Państwo Włochy Miejscowość RzymVia Appia Antica 136 Wyznanie katolickie Kościół rzymskokatolicki Parafia św. Sebastiana za Murami[1] Bazylika mniejsza od niepamiętnych czasów Wezwanie św. Sebastiana Wspomnienie liturgiczne 20 stycznia Historia Aktualne przeznaczenie kościół, bazylika Dane świątyni Liczba naw 1 Położenie na mapie Rzymu Położenie na mapie Włoch Położenie na mapie Lacjum 41°51′20″N 12°30′56″E/41,855556 12,515556 Multimedia w Wikimedia Commons Bazylika św. Sebastiana za Murami (Basilica di San Sebastiano Fuori le Mura), wcześniej Bazylika Apostołów – kościół położony w pobliżu Via Appia w Rzymie, poza murem Aureliana (stąd nazwa). Świątynia ta jest kościołem parafialnym oraz kościołem tytularnym, mającym również rangę bazyliki mniejszej[1]. Lokalizacja Kościół znajduje się w XX. dzielnicy Rzymu – Ardeatino (Q XX) przy Via Appia Antica 136[1]. Patron Patronem świątyni jest św. Sebastian – męczennik za wiarę chrześcijańską z III wieku. Historia Pierwotne wezwanie świątyni, Apostołów Piotra i Pawła, nawiązuje do kultu obu Apostołów, który rozwijał się w tym miejscu[2]. Inskrypcja umieszczona w katakumbach przy tej świątyni, która głosi: Tutaj niegdyś przebywali święci – powinieneś o tym wiedzieć – ty, który poszukujesz imion Piotra i Pawła, uczniów, których wysłał Wschód, co dobrowolnie poświadczamy, wskazuje na istniejący tu w starożytności kult Apostołów[3]. Świątynia od połowy IV w. nosi wezwanie św. Sebastiana, gdyż stała się ona miejscem kultu miejscowych męczenników, zwłaszcza św. Sebastiana. W 826 roku, w związku z atakiem Saracenów na Rzym, relikwie św. Sebastiana zostały dla bezpieczeństwa zabrane z bazyliki, głowa trafiła do bazyliki Czterech Koronatów, część relikwii do bazyliki św. Piotra na Watykanie, a część rzekomo do Soissons we Francji[4]. Po zniszczeniu bazylika została odbudowana za pontyfikatu Mikołaja I, który założył również przy niej klasztor[4]. Najwcześniejsze wzmianki, pochodzące co prawda dopiero z XII wieku, przypisują zarządzanie nim kanonikom laterańskim[4]. Zostali oni zastąpieni przez cystersów za papieża Honoriusza III, który nadzorował koleją restaurację bazyliki[4]. W 1218 roku z bazyliki św. Piotra sprowadzono z powrotem relikwie św. Sebastiana[4]. W XV wieku do świątyni dodano portyk wejściowy[4]. Poważna przebudowa bazyliki, która była wówczas w złym stanie, została zainicjowana przez kardynała Scipione Caffarelli-Borghese w 1608 roku, pracami kierował Flaminio Ponzio, a po jego śmierci w 1613 roku Giovanni Vasanzio[4]. Powstał wtedy obecny portyk, została dodana kopuła, przebudowano również prezbiterium, zbudowano nowy ołtarz główny, w którym umieszczono rzekome relikwie św. Stefana I[4]. W 1672 roku przebudowano podłogę i założono kratę umożliwiającą pielgrzymom zaglądanie do krypty św. Sebastiana, przeniesiono wówczas relikwie św. Sebastiana do kaplicy, w której znajdują się obecnie, natomiast w miejscu ich wcześniejszego przechowywania utworzono kaplicę relikwii[4]. W 1712 roku na polecenie papieża Klemensa XI zniszczono kaplicę św. Fabiana, w miejscu której powstało mauzoleum przeznaczone dla rodziny papieża[4]. Twórcą nowej kaplicy był Carlo Fontana, który zbudował też nową zakrystię[4]. W 1714 roku bazylika stała się kościołem parafialnym rozległej terytorialnie, lecz słabo zaludnionej parafii[4]. W 1826 roku cystersi wcześniej opiekujący się bazyliką zostali zastąpieni przez franciszkanów[4]. W 1892 roku pod bazyliką rozpoczęto prace archeologiczne, które ujawniły pozostałości wcześniejszego kościoła Apostołów oraz pogański cmentarz (odkryty w latach 20. XX wieku)[4]. Architektura i sztuka Fasada bazyliki składa się z portyku o trzech łukach opartych na kolumnach w porządku jońskim (pochodzących z wcześniejszego kościoła), powyżej znajdują się trzy okna o półkolistych naczółkach, całość fasady wieńczy tympanon[5]. Bazylika jest jednonawowa, nakryta drewnianym sufitem zdobionym postacią św. Sebastiana (rzeźba autorstwa Annibale Durante) oraz herbami papieża Grzegorza XVI (który nakazał odnowienie sufitu[4] i kardynała Scipione Caffarelli-Borghese[5]. Wnętrze bazyliki Św. Sebastian, rzeźba w drewnie na suficie bazyliki dłuta Annibale DuranteOłtarz główny wykonano z sarkofagu pochodzącego z V wieku, jest on dedykowany św. Stefanowi I (w związku z czym patron bazyliki św. Sebastian ma osobną kaplicę)[4]. Nad ołtarzem znajduje się malowidło autorstwa Innocenzo Tacconi Ukrzyżowanie, po bokach i nieco z przodu znajdują się popiersia św. Piotra i św. Pawła wykonane przez Nicolasa Cordiera[4]. Po prawej stronie w pierwszej niszy licząc od wejścia do bazyliki znajduje się popersie Salvator Mundi (Zbawiciel świata) z 1679 r. autorstwa Giovanniego Lorenzo Berniniego[4]. Rzeźba ta jest ostatnim dziełem Berniniego i przez długi uważana była za zaginioną, została odnaleziona w klasztorze przylegającym do bazyliki św. Sebastiana dopiero w 2001 roku[5]. Ołtarz główny bazyliki Pierwszą po prawej stronie kaplicą jest Kaplica Relikwii[5]. Została ona zabudowana w 1625 roku na zlecenie Maksymiliana I Bawarskiego, natomiast obecną postać przybrała w 1672 roku i zawdzięcza ją kardynałowi Francesco Barberiniemu[4]. W ołtarzu tej kaplicy jakoby przechowywane są następujące relikwie: kolec z korony cierniowej, palec, ząb i fragment żebra św. Piotra, ząb św. Pawła, ramię św. Andrzeja, część głowy i ramię papieża św. Fabiana, głowy papieży św. Kaliksta i św. Stefana I, ramię św. Rocha, części głów św. Nereusza i Achillesa, strzała która trafiła św. Sebastiana i część kolumny do której miał być przywiązany podczas męczeństwa[4][5]. Również na ołtarzu znajduje się bazaltowa płyta z rzekomymi śladami Chrystusa, która została sprowadzona na początku XVI wieku do bazyliki z kościoła Quo vadis Domine?, kiedy tamten popadł w ruinę[4][5]. Pierwszą kaplicą po lewej stronie jest Kaplica św. Sebastiana, powstała na zlecenie kardynała Francesco Barberiniego, której budowę ukończył w 1672 roku Ciro Ferri[5]. Pod ołtarzem znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Sebastiana dłuta Antonio Giorgettiego, wykonana według projektu Ferriego[a][4]. Ołtarz z relikwiami w Kaplicy Relikwii, u dołu bazaltowa płyta z kościoła Quo vadis Domine? Rzeźba przedstawiająca św. Sebastiana w kaplicy jemu poświęconej, Antonio Giorgetti Kardynałowie prezbiterzy Bazylika św. Sebastiana za Murami jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sancti Sebstiani ad Catacumbas)[6]. Tytuł ten został ustanowiony 30 grudnia 1960 roku[6]. Ildebrando Antoniutti (1962–1973) Sebastiano Baggio (1973–1974) Johannes Willebrands (1976–2006) Lluís Martínez Sistach (2007-nadal) Uwagi ↑ Dawniej uważano, że autorem projektu był Bernini Przypisy ↑ a b c Parrocchia san Sebastiano fuori le mura w serwisie Diocesi di Roma (wł.). [dostęp 2018-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-15)]. ↑ E. Jastrzębowska, Miejsca święte Piotra i Pawła w Rzymie w III i IV w., w: Sympozja kazimierskie poświęcone kulturze świata późnego antyku i wczesnego chrześcijaństwa, t. 5, red. B. Iwaszkiewicz-Wronikowska, D. Próchniak, Lublin 2005, s. 218. ↑ E. Jastrzębowska, Miejsca święte Piotra i Pawła w Rzymie w III i IV w., w: Sympozja kazimierskie poświęcone kulturze świata późnego antyku i wczesnego chrześcijaństwa, t. 5, red. B. Iwaszkiewicz-Wronikowska, D. Próchniak, Lublin 2005, s. 217; F. W. Deichmann, Archeologia chrześcijańska, tłum. E. Jastrzębowska, Warszawa 1994, s. 62. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v San Sebastiano fuori le Mura na Churches of Rome (ang.). [dostęp 2018-12-14]. ↑ a b c d e f g Via Appia Antica cz. 3 – Katakumby na Zagubieni w Rzymie. [dostęp 2018-12-14]. ↑ a b Bazylika św. Sebastiana za Murami w bazie (ang.) [dostęp 2018-12-14] Bibliografia Deichmann F. W., Archeologia chrześcijańska, tłum. E. Jastrzębowska, Warszawa 1994. Jastrzębowska E., Miejsca święte Piotra i Pawła w Rzymie w III i IV w., w: Sympozja Kazimierskie poświęcone kulturze świata późnego antyku i wczesnego chrześcijaństwa, t. V, red. B. Iwaszkiewicz-Wronikowska, D. Próchniak, Lublin 2005, s. 217–232. This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses.

kaplica św sebastiana w rzymie