Rak skóry u psa to coraz powszechniejsza choroba, która może być związana z wieloma czynnikami, w tym ekspozycją na promieniowanie słoneczne, genetyką i środowiskiem. Jest to stan, który może wpłynąć na zdrowie i jakość życia naszych futrzastych przyjaciół. W tym artykule dowiemy się więcej na temat tego, czym jest rak skóry u psa, jakie są Rak skóry u dzieci. Rak jądra u dzieci. Dzieciństwo Rak pochwy. Nowotwory naczyniowe w dzieciństwie. rak dróg żółciowych. rak kosmówki. Przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) Przewlekła białaczka szpikowa (CML) Przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne. Rak jelita grubego. Wrodzona trombocytopenia. czaszkogardlaka. Chłoniak skóry Galeria zdjęcia =>> Rak podstawnokomórkowy skóry Nabłoniak objawy W większości przypadków we wczesnych stadiach guzy tkanki nabłonkowej wyglądają jak małe guzki (grudki), które powiększają się. Znajdują się na powierzchni lub w grubości skóry oraz na błonach śluzowych. Rak płaskonabłonkowy skóry może występować pod postacią rogowacenia skóry, niegojącego się owrzodzenia lub zmiany ziarninowej pokrytej strupem. W leczeniu nowotworu, w praktyce klinicznej, zazwyczaj wykonuje się chirurgiczne wycięcie zmiany z zachowaniem marginesu zdrowej tkanki. Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący u kota. Stanowi około 15% wszystkich nowotworów skóry występujących u kotów. Jest to nowotwór złośliwy, który przede wszystkim lokalizuje się na skórze słabo owłosionej i jasno pigmentowanej, rzadko kiedy daje przerzuty. Czynnikiem karcinogennym sprzyjającym jego rozwojowi jest promieniowanie UV. Diagnoza atopowego zapalenia skóry. Diagnoza może być trudna ze względu na atopowe zapalenie skóry objawy podobne do wielu innych chorób skóry. Jednak na podstawie historii psa weterynarz może poprosić badanie alergii. Czasami takie badanie wykonuje się za pomocą małego próbka krwi psa, ale te testy serologiczne nie są zbyt bh8aL. Czerniak złośliwy jest nowotworem wywodzącym się z komórek barwnikowych - melanocytów. Poniżej prezentujemy zdjęcia czerniaków, które wystąpiły u różnych osób, abyś mógł być jeszcze bardziej czujny w trakcie samobadania swoich znamion. Po zapoznaniu się z tym artykułem będziesz wiedzieć jak wygląda typowy zdjęciaRzadziej występuje u dzieci i młodzieży, natomiast u dorosłych od kilkudziesięciu lat obserwujemy w Polsce stały trend wzrostowy zachorowalności na czerniaka. Czynnik wpływający na powstanie czerniaka skóry to przede wszystkim promieniowanie UV związane z opalaniem się. czerniak czerniak czerniak Czerniak jest nowotworem o wysokim stopniu złośliwości, dlatego też umieralność z powodu tego nowotworu skóry w Polsce jest wyższa niż przeciętnego obywatela Unii Europejskiej o około 20%. czerniak czerniak Warunkiem wyleczalności jest wczesne wykrycie nowotworu i szybkie wycięcie chirurgiczne znamienia, dlatego też tak ważna jest profilaktyka czerniaka. czerniak czerniak czerniak Czerniak może powstać w obrębie znamienia jak również w skórze niezmienionej. Czerniak rozwija się w 20-30 proc. z istniejących pieprzyków. Dlatego kładziemy tak duży nacisk na badanie wszystkich znamion na ciele, w celu usunięcia chirurgicznego tych, które mogą przekształcić się w złośliwy skóry - typ guzkowaty czerniak czerniak czerniak czerniak U mężczyzn najczęstszym umiejscowieniem czerniaka jest tułów, w przypadku kobiet czerniaka najczęściej wykrywamy na kończynach. czerniak czerniak czerniak Nasz niepokój bezwzględnie budzić powinny jakiekolwiek zmiany dotyczące już istniejących znamion. Do częstych objawów czerniaka, wymagających konsultacji lekarza dermatoskopisty należą między innymi:zgrubienieswędzeniezaczerwienienie wokół znamieniakrwawieniepowiększeniezmiany zabarwieniazmiana kształtu czerniak czerniak czerniak Osoby, z jasną karnacją skóry, mające w rodzinie chorych na czerniaka, które poddawane były leczeniu immunosupresyjnemu albo mają zespoły obniżonej odporności, np. AIDS, należą do grupy podwyższonego ryzyka zachorowania na czerniaka. czerniak czerniak czerniak Zmiany skórne podejrzane w kierunku czerniaka należy bezwzględnie usunąć w całości metodą chirurgiczną do badania histopatologicznego. Nie wolno wykonywać biopsji cienkoigłowej lub biopsji wycinającej polegającej jedynie na częściowym wycięciu znamienia! czerniak czerniak czerniak W przypadku przerzutów do węzła wartowniczego należy wyciąć wszystkie węzły regionalnego układu chłonnego. Przy stwierdzeniu mikroprzerzutów tj. przerzutów o średnicy poniżej 2 mm nie ma określonych wytycznych dotyczących również:Czerniak i inne nowotwory skóry czerniak czerniak czerniak W przypadku wczesnych czerniaków skóry nie ma konieczności wykonywania rutynowych badań obrazowych takich jak USG, czy tomografia komputerowa klatki piersiowej. Istotnych informacji w takim przypadku dostarcza nam już badanie dermatoskopowe guza. czerniak czerniak czerniak Najczęściej czerniak pojawia się na skórze, ale może on powstawać także w obrębie błon śluzowych lub w gałce ocznej, a przerzuty daje najczęściej do okolicznych węzłów chłonnych. czerniak czerniak czerniak Węzły wartownicze oraz wyciętą bliznę poddaje się badaniu histopatologicznemu. Po około dwóch tygodniach pacjent otrzymuje wynik badania. Zarówno wynik badania blizny, jak i węzła mają wpływ na dalsze leczenie. czerniak czerniak czerniak Po przebytym leczeniu czerniaka pacjent wymaga regularnych kontroli, w tym dermatoskopowego badania znamion, ponieważ może dojść do nawrotu choroby. czerniak czerniak czerniak Nawroty czerniaka po leczeniu w bliźnie po pierwotnie wyciętej zmianie oraz w okolicy tej blizny, jeżeli jest to technicznie możliwe, także powinno się kwalifikować do chirurgicznego usunięcia. czerniak czerniak Zwykle przez pierwsze dwa lata po diagnozie czerniaka wizyty kontrolne odbywają się co 3-6 miesięcy, po dwóch latach co 6 miesięcy, a po pięciu latach co rok. Lekarz ocenia stan ogólny pacjenta, skórę, wszystkie znamiona na ciele, okolicę blizny i regionalne węzły chłonne. czerniak czerniak Czerniak podpaznokciowyBob Marley zmarł z powodu przerzutów czerniaka, który pojawił się u niego pod paznokciem palca stopy. czerniak czerniak Co to jest chłoniak u psa i jakie daje objawy? Jak wygląda leczenie i czy możliwe jest całkowite wyleczenie psa? Jaki jest koszt leczenia psa z chłoniakiem? Czy można psa wyleczyć sterydami? Na czym polega chemioterapia psa z chłoniakiem?Rak to plaga dzisiejszych czasów, która rozpowszechnia się także wśród psów i kotów. Przeczytaj, czym charakteryzuje się chłoniak, jak się go leczy i jakie są rokowania. Czym jest chłoniak? Chłoniak jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych u psów. Na tę odmianę raka choruje do nawet 20% wszystkich psów chorych na nowotwór. Choroba dotyka głównie węzły chłonne, ale w dalszej kolejności atakuje takie organy wewnętrzne jak śledziona czy wątroba. Rzadszym typem chłoniaka jest chłoniak epiteliotropowy – czyli chłoniak skóry. Najczęściej chłoniak ma formę wieloogniskową (atakuje kilka miejsc jednocześnie), rzadziej sródpiersiową i pokarmową w nielicznych przypadkach może się pojawić postać nerkowa, skórna, nerwowa i oczna. Przyczyny powstawania chłoniaka u psa Nie są dokładnie znane przyczyny pojawienia się nowotworu. Wśród czynników ryzyka można wymienić predyspozycje genetyczne (szczególnie narażone są takie rasy jak: rottweilery, owczarki niemieckie, berneńskie psy pasterskie, boksery i golden retrievery), leczenie immunopresyjne, limfokryptowirusy, narażenia na promieniowanie jonizujące, wiek psa (choroba atakuje psy w średnim wieku i starsze). Jakie są objawy chłoniaka? Niestety objawy chłoniaka nie są specyficzne. Wśród najczęściej wymienianych są apatia, gorączka, kłopoty z przełykaniem, powiększenie obrysu jamy brzusznej, brak apetytu, wymioty i/lub biegunka, wzmożone pragnienie. Objawy mogą się nasilać wraz z rozwojem choroby, która niestety w formie złośliwej może postępować bardzo szybko. Jak diagnozuje się chłoniaka u psa? Złośliwy chłoniak potrafi w przeciągu kilku tygodni wyniszczyć organizm psa, dlatego ważne jest, aby jak najszybciej postawić trafną diagnozę po zaobserwowaniu pierwszych symptomów. Diagnostyka chłoniaka obejmuje w pierwszej kolejności – morfologię krwi, badanie usg narządów wewnętrznych, badanie cytologiczne z węzłów chłonnych lub narządów wewnętrznych. Chłoniak – leczenie i rokowane Leczenie chłoniaka musi być dopasowane do konkretnego psa, rodzaju chłoniaka, jego stopnia złośliwości oraz możliwości opiekunów. Do najczęstszych form terapii należy leczenie sterydami oraz chemioterapia. Pierwsza forma jest właściwie leczeniem paliatywnym, które przedłuża życie zwierzaka o średnio 53 dni (możliwa jest remisja choroby, ale wynosi zaledwie 17%), drugi sposób może znacznie wydłużyć życie psa, a leczenie w 80- 95% przypadków przedłuża życie w stanie komfortu nawet o 36 miesięcy. Leczenie chłoniaka u psa w praktyce Każdy przypadek chłoniaka to odrębna historia – inne mogą być objawy, inny przebieg, aż wreszcie inny efekt leczenia. Aby lepiej zobrazować tę chorobę, możemy się podzielić historią Zoli – „ferowej” bokserki, która aktualnie dzielnie walczy z tą ma 7 lat, na nic nigdy nie chorowała, obarczona jest właściwie tylko predyspozycjami genetycznymi. Jakie były objawy? Właściwie trudne do zauważenia. Pies przez około 3 tygodnie miał mdłości i wymiotował co 4-5 dni – było to jedyny objaw, który skłonił do wizyty u weterynarza i zrobienia rutynowej morfologii krwi. Morfologia wykazała bardzo zły stan wątroby, więc kolejnym badaniem było USG wątroby. Podczas tego badania okazało się, że o ile wątroba wygląda dobrze, o tyle śledziona i węzły wewnętrzne są znacznie powiększone. Od pierwszej wizyty do badania USG upłynęło zaledwie 3 dni, a pies nagle zaczął się bardzo źle czuć – stał się osowiały, stracił apetyt i zaczął chudnąć. Po kolejnych 3 dniach pobrano Zoli próbkę cytologiczną z węzłów chłonnych, chociaż było to tylko potwierdzenie przypuszczeń. Przez tydzień schudła 5 kg i nie chciała zupełnie nic jeść. Gdyby nie szybka diagnoza i wdrożenie leczenia to prawdopodobnie choroba by zniszczyła organizm psa w przeciągu 2-3 tygodni doprowadzając do śmierci. Na szczęście już po 10 dniach od pierwszej wizyty u weterynarza wdrożono chemioterapię. Jak w praktyce wygląda podawanie chemii psu? Chemioterapia brzmi groźnie, ale w praktyce właściwie wygląda całkiem łagodnie. Leczenie odbywa się w przychodni weterynaryjnej. W ustalonym terminie należy przyjść z psem, który w pierwszej kolejności ma sprawdzaną morfologię, na podstawie której można określić jego stan i zakwalifikować do podania chemii. Jeżeli wyniki są dobre, to pies ma podłączaną kroplówkę. w czasie której w pewnym momencie przychodzi lekarz i wlewa dawkę leku. Całość średnio do 2 godzin. Zobacz witaminy dla psa Jak wygląda schemat chemioterapii w leczeniu chłoniaka u psów? Lekarz onkolog może skorzystać z kilku różnych schematów leczenia – do tego każdy może ulegać modyfikacji w trakcie w zależności od formy zwierzaka i postępów leczenia. W przypadku Zoli planowe były 4 dawki chemii w odstępie tygodniowym, a następnie kolejna dawka co 3 tygodnie. Tyle z teorii. W praktyce po pierwszej dawce radykalnie spadły psu białe krwinki i musiała dostać antybiotyk, a kolejny wlew chemii był przesunięty o kilka dni. Później już wszystko odbywało się zgodnie z planem i obecnie jest po 6 dawce a przed Zolą jeszcze 11 cykli co 3 tygodnie. Dodatkowo chemioterapia jest wspierana wiadomości są takie, że pies już od początku leczenia czuje się świetnie – nie widać po nim oznak choroby, ani w zachowaniu, ani w wynikach laboratoryjnych. Wprawdzie leczenie onkologiczne może nieść za sobą takie obawy jak gorsze samopoczucie, wymioty, biegunkę czy brak apetytu, ale mogą one występować tylko okresowo, a z reguły psy bardzo dobrze znoszą leczenie i korzyści są znacznie większe niż potencjalne niedogodności. Ile kosztuje leczenie onkologiczne psa? I tu pojawia się najgorszy punkt tej terapii – jest ona dość droga. Zakładając, że wszystko idzie zgodnie z planem to jeden cykl chemii to koszt rzędu ok. 300 zł. Niestety to nie wszystkie koszty. Do tego należy doliczyć koszt leków sterydowych (kilkadziesiąt zł miesięcznie), antybiotyków, jeśli pies poczuje się gorzej, dodatkowych badań diagnostycznych, jeśli pojawią się niepokojące objawy oraz koszt nieplanowanych wizyt, gdy nastąpi ostra reakcja na chemię. Ostateczne podsumowanie leczenia może dochodzić do nawet 8000-10000 zł. Natalia Bąk Choroby skóry u psa mogą być wywołane przez pasożyty, grzyby, bakterie, wirusy oraz zatrucia. Mogą być również efektem ubocznego działania leków, zaburzeń czynności wątroby, nerek i gruczołów dokrewnych. Zdarza się, że choroby skóry u psa są sumą złego odżywiania oraz reakcji alergicznych. Spis treści - kliknij Zmiany skórne u psa – objawy Najczęstszymi objawami chorób skórnych u psa są zmiany widoczne na skórze zwierzęcia:pryszcze u psastrupki na skórze psawypadanie sierści u psagrudki i krosty u psawysypka u psa (pokrzywka)Wśród innych objawów wymienić należy:pękanie i krwawienie skóryświąd o różnym nasileniurogowacenie skórytrzepanie głowąliszaj u psapojawienie się przeczosów (czerwone ślady po drapaniu) i bliznłuszczenie się skóryzaczerwienienie wargmatowa sierśćkryzki naskórkoweobrzęk naczyniowy Szukasz karmy dla psa alergika? Zmiany skórne u psa – przyczyny Istnieje bardzo wiele przyczyn dermatoz u czworonogów. Choroby skóry u psów mogą wynikać z nabytych schorzeń, genetyki oraz uszkodzeń mechanicznych warstw skóry. Przyczynami zmian skórnych u psa są:zaburzenia hormonalne (nadczynność tarczycy, choroba Cushinga – nadczynność kory nadnerczy)infekcje bakteryjne i wirusowe (drożdżyce i grzybice skóry)infekcje pasożytnicze (roztocza, pchły)schorzenia wewnętrzne (nowotwory)poparzenie słonecznezaburzenia zachowania psa (problemy behawioralne o podłożu autodestrukcyjnym: gryzienie,wygryzanie, wylizywanie)alergia u psa:alergia pokarmowa na składniki pożywienia lub w wyniku niedoborów żywieniowych;alergia na pogryzienie owadów, pajęczaków;alergia kontaktowa lub wziewna na trujące rośliny dla psa, chemię ogrodową i domową;alergia na leki – szczególnie antybiotyki, leki przeciwgrzybicze, substancje odkażające;alergia na środki pielęgnacyjne i ochronne (szampony, obroże przeciwkleszczowe) Atopowe zapalenie skóry u psa Atopowe zapalenie skóry u psa to najczęściej występujący rodzaj alergii u czworonogów, mającej podłoże genetyczne. Atopowe zapalenie skóry związane jest najczęściej z alergią na substancje wziewne oraz u psa objawia się silnym świądem w okolicach uszu, nasady ogona i łap. Atopia wywołuje reakcje psa w postaci drapania, a co za tym idzie, pojawiają się podrażnienia i obrzęk, często rany zaczynają się sączyć. Atopowe zapalenie skóry u psa objawia się także potrząsaniem głową (bardzo częsty przy AZS u psa stan zapalny uszu) i starannym wylizywaniem kończyn i przestrzeni międzypalcowych, jako kolejne konsekwencja występującego świądu skóry. Jasno umaszczone psy intensywnie liżąc określone okolice, zmieniają barwę sierści na rdzawą. Dostrzeżenie tej zmiany w wyglądzie psa bez innych dolegliwości świadczy przeważnie o atopowym zapaleniu skóry u psa. Swędzenie zadu i okolic odbytu także może sugerować atopowe zapalenie skóry u psa. Saneczkowanie oraz wylizywanie tych okolic może być sygnałem świadczącym o alergii. W przypadku takich objawów warto zwrócić uwagę czy pies drapie również uszy i wygryza łapy. Wtedy prawdopodobieństwo atopii u psa jest bardziej prawdopodobne. Samodzielne objawy tarcia zadem o ziemię i wylizywania odbytu może sugerować opiekunowi zarobaczenie lub problem z gruczołami okołoodbytowymi, a nie atopowe zapalenie skóry u psa. Ropne zapalenie skóry u psa Bakteryjne ropne zapalenie skóry u psa powstaje w wyniku samouszkodzeń, zapalenia skóry w miejscu połączeń skóry i błon śluzowych lub pod wpływem nawracającego zapalenia skóry (czyraczność) w przestrzeniach międzypalcowych psa. Ropne zapalenie skóry u psa przez fakt bardzo częstego występowania nie może być traktowane jako ostateczne rozpoznanie choroby, gdyż z reguły jest związane z atopowym zapaleniem skóry u psa (atopia u psa). Sygnałem ostrzegawczym jest przede wszystkim świąd i wystąpienie zmian skórnych u psa (czerwone, okrągłe, łuszczące się placki) jako pokłosie alergii pokarmowej u psa. Ropne zapalenie skóry u psa przybiera postać nawracającą, zwłaszcza jeśli towarzyszą mu choroby współistniejące takie jak AZS u psa, otyłość czy zaburzenia endokrynologiczne (zaburzenia hormonalne). Do ropnego zapalenia skóry predysponują psy, które mają nadmiernie pofałdowaną skórę, gdzie może dochodzić do nieprawidłowego ocierania fałd, zachodzących pod nimi zmian mikrośrodowiskowych skóry oraz tworzenia modzeli w wyniku ucisku. Ropne zapalenie skóry u psa najczęściej rozwija się powierzchniowo, choć może obejmować głębsze warstwy skóry. Świerzb u psa Świerzb u psa to zaraźliwa choroba pasożytnicza, która rozwija się na powierzchni skóry (świerzbowiec uszny) lub w płytkich warstwach naskórka (świerzbowiec drążący). Objawem sugerującym pojawienie się świerzbowca u psa jest bardzo silny świąd skóry (sarcoptes scabiei) lub uszu (otodectes cyntois) oraz widoczne na skórze strupki, rumień i grudki w zależności od rodzaju świerzbowca u psa. Zmiany skórne u psa obejmują szczególnie głowę, jednak można je dostrzec także na kończynach, brzuchu i klatce piersiowej. Objawy zmieniają się wraz z postępem choroby na poświądowe. Pies zaczyna łysieć placami lub włos się przerzedza, na skórze widać przeczosy, otarcia, strupy. Świerzb u psa w postaci przewlekłej ujawnia inne zmiany skórne u psa: opuchliznę, liszaj, rogowacenie oraz zmiany jej barwy. Świerzbowiec u psa wyniszcza organizm. Pies chudnie, odczuwa permanentny ból i pieczenie, jest osłabiony, węzły chłonne są powiększone, a choroba skóry u psa toczy niemal całe jego ciało. W przypadku świerzbu usznego pogarsza się słuch lub pies głuchnie, ze skóry sączy się ciemny wysięk i zawsze diagnozuje się zapalenie wewnętrznego przewodu słuchowego. Nużyca u psa Nużyca u psa wywoływana jest przez największe z mikroskopijnych pasożytów zewnętrznych skóry – pajęczaki z rzędu roztoczy. Nurzec psi to jeden z trzech rodzajów roztoczy bytujących na skórze czworonogów, żywiąc się łojem i martwym naskórkiem. Zazwyczaj nużeniec u psa diagnozowany jest u szczeniąt poniżej pierwszego roku życia, ale może atakować psy w dowolnym wieku. Roztocza te wgryzają się w głąb skóry, powodując wtórne infekcje, ujawniające się na skórze w postaci wykwitów, łuszczącej się skóry, a z czasem powodując zgrubienia skóry pozbawione sierści, zlokalizowane na pysku, nasadzie ogona i bokach ciała. Nużeniec u psa nie ujawnia się w postaci objawów klinicznych do czasu, gdy nie wystąpią zaburzenia ze strony układu odpornościowego. Ta choroba skóry u psów jest zatem wtórną do innych przewlekłych chorób ( niedoczynność tarczycy, przewlekły stres, choroba nowotworowa). Nużeniec psi żyje na skórze każdego psa i w normalnych warunkach nie zagraża jego zdrowiu, ale i nie przynosi żadnych korzyści. Świąd w przebiegu nużeńca nie występuje, jeśli dodatkowo nie wystąpi wtórne zakażenie bakteryjne. Nużeniec psi nie przenosi się na ludzi i nie jest w stanie żyć bez żywiciela. Gronkowiec u psa Gronkowiec u psa bytuje na skórze i błonach śluzowych zwierzęcia. Gronkowiec to bakteria atakująca skórę w chwili jej uszkodzenia. Bakterie gronkowca mogą uaktywnić się w chwili urazów nabłonka, innych zakażeń skóry (w tym nużycy, pooperacyjne) czy zaburzeń odporności (tarczyca, łojotok). Gronkowiec u psa jest efektem zaburzeń homeostazy organizmu zwierzęcia, a jego głównym objawem jest tworzenie się włochatych grudek ropni, czyraków i krost. Wymienione zmiany na skórze zmieniają się z czasem w strupki na skórze psa, a po ich odpadnięciu tworzy się blizna, pozbawiona włosów. Zwykle gronkowiec przejawia się w formie ropnego zapalenia mieszków włosowych. Gronkowiec u psa najczęściej powoduje infekcję skóry krocza, śluzówki jamy ustnej, przestrzeni międzypalcowych i uszu, wywołując zapalenie ucha zewnętrznego. Trzeba pamiętać, że gronkowiec jest częścią normalnej mikroflory skóry i śluzówek psów (przekazywany do 8 godzin po porodzie szczeniakom), ale także głównym patogenem wywołującym infekcje skóry u psów, zwłaszcza osobników osłabionych lub chorych. Zmiany skórne u psa – profilaktyka Profilaktyka chorób skóry u psa obejmuje szereg działań mających na celu zapobieganie wystąpienia zmianom na skórze u psa, ale i ograniczenie ich rozwoju, jeśli już się pojawiły. Właściwa higiena własna i otoczenia utrudnia także namnażanie bakterii i pasożytów w przestrzeni użytkowej wszystkich domowników, co z kolei przyczynia się do systematycznego ich chorobom skórnym u psów można poprzez:odpowiednie żywienie psa np. poprzez stosowanie karm hipoalergicznych, zawierających wysokiej jakości składniki odżywcze (zapobieganie niedoborom) oraz stały dostęp do czystej wodyunikanie częstych kąpieli psa, jeśli nie są one koniecznedbanie o higienę sierści psa w tym świadomy dobór szamponów i środków pielęgnacyjnych skóry, przegląd i wyczesywanie sierści, utrzymanie czystości akcesoriów psa i higieny w domueliminacja czynników alergizujących (roztoczy poprzez sprzątanie, pcheł poprzez sprzątanie, stosowanie środków ochrony przed pasożytami zewnętrznymi lub wewnętrznymi, eliminacja alergenów pokarmowych w pożywieniu poprzez dietę eliminacyjną)zwalczanie i zapobieganie inwazją pchełPoza wymienionymi działaniami opiekun psa zawsze powinien podejmować leczenie, gdy zmiany skórne u psa są niewielkie oraz stosować się do zaleceń i czasu trwania terapii określonej przez lekarza weterynarii, bez względu na dostrzeżoną przez opiekuna poprawę stanu skóry Martiz, Gdy twój pies choruje, Warszawa Prelaud, Choroby alergiczne u psów, Wrocław Richter, Księga zdrowia psa i kota, Łódź 2018. Przeczytaj inne poradniki o zdrowiu psów i kotów Czy pies może być uczulony na obrożę przeciwpchelną? Obroże przeciwpchelne nie uczulają, lecz mogą wywołać miejscowe podrażnienia, gdy są na przykład zbyt ciasno zapięte albo nazbyt intensywnie wydzielają substancje pchłobójcze. Preparaty antypchelne i równocześnie antykleszczowe działają przez trzy miesiące na pchły i miesiąc na kleszcze. Stosowanie ich co miesiąc nie szkodzi? Każdy preparat jest substancją chemiczną, obcą dla organizmu, dlatego trzeba stosować go rozsądnie. Jeśli zagrożenie kleszczami jest duże, to musimy niestety aplikować go co miesiąc. Jeśli nie chodzimy po chaszczach, to wystarczy stosować go raz na trzy miesiące. Jakie jeszcze pasożyty zagrażają skórze zwierzaka? Oprócz tych żyjących na powierzchni skóry, jak pchły, są i takie, które drążą w niej kanały, np. świerzbowiec lub nużeniec, który może wywoływać stan zapalny mieszków włosowych zwany nużycą. To popularna choroba, szczególnie u młodych zwierząt. Gdy pies się drapie, mniej wnikliwi weterynarze diagnozują zwykle na oko grzybicę. Jakie badania mogą potwierdzić trafność tej diagnozy? Na nieuzbrojone oko grzybicy nie da się rozpoznać. Trzeba pobrać włos i zbadać go pod mikroskopem. Aby ustalić rodzaj grzyba, należy przeprowadzić badanie hodowlane, trwające co najmniej miesiąc. Rozwarstwienie i pękanie pazurów też spowodowane jest grzybicą? Związane jest ono z zaburzeniami rogowacenia naskórka. Często cierpią na nie psy mające przez długi okres problemy ze skórą. Kiedy pies jest najbardziej narażony na grzybicę? Wówczas, gdy w jego otoczeniu żyje kot lub świnka morska – te zwierzęta są nosicielami grzybów. Jakimi chorobami nasz czworonóg może się zarazić od innego psa? Oprócz grzybicy zaraźliwy jest świerzb. Dlatego podczas leczenia powinniśmy zadbać, by nie narażać innych zwierząt. Sami też możemy się zarazić, więc zanim dotkniemy psa, załóżmy gumowe rękawiczki. My też możemy zarazić psa jakąś chorobą skóry? Tak – na przykład grzybicą paznokci. Podobno zapalenie ucha u psa może mieć przyczyny dermatologiczne? Prawie zawsze zapalenie ucha zewnętrznego świadczy o jakiejś chorobie pierwotnej. Towarzyszy alergii pokarmowej, czyli nietolerancji na składniki jedzenia, i zdarza się, że jest jej jedynym objawem. Aby ją wykluczyć, lekarze zalecają przejście na specjalną dietę, która trwa od 6 do 10 tygodni. Właściciele psów nie chcą się na to zazwyczaj zgodzić, bo nie widzą związku między zapaleniem ucha a alergią pokarmową. Jak jeszcze objawia się alergia pokarmowa? Zmianami skórnymi. Zaledwie w 10 proc. przypadków towarzyszą jej objawy dotyczące przewodu pokarmowego. Dlatego aby sprawdzić, czy zwierzę rzeczywiście na nią cierpi, trzeba zastosować dietę, która nie uczula. Nie można wtedy podawać psu niczego poza tym pokarmem. Ordynując taką dietę, nie staramy się jeszcze ustalić, na co konkretnie zwierzę się uczuliło, tylko sprawdzić, czy w ogóle jest uczulone. Jeśli tak, to po jej zastosowaniu zmiany skórne znikną. Przez aktualizacja dnia 18:57 Zazwyczaj nowotwory biustu dotykają suki starsze, powyżej 10 roku życia, jednak, jak to jest ze słowem „zazwyczaj” – nie oznacza ono „zawsze”. Zdecydowanie rzadziej, ale guzy gruczołu mlekowego mogą przytrafić się także suczkom dużo młodszym. Badania przeprowadzane przez lata wykazały, że rasa psa nie ma istotnego wpływu na częstotliwość występowania tej choroby. To co ma na to wpływ, to zabieg kastracji…ale o tym nieco później. Przyczyny nowotworu gruczołu mlekowego u psa Nowotwory gruczołu mlekowego są hormonozależne. Oznacza to, że ich rozwój jest uzależniony od wydzielania estrogenów i progesteronu. Ryzyko wystąpienia guzów gruczołu mlekowego u kastrowanych suczek przed pierwszą cieczką wynosi, wedle badań, 0,05%. Wraz z opóźnieniem wykonania zabiegu: po pierwszej i po drugiej rujce, ryzyko to wzrasta, odpowiednio do 8% i 26%. Potem, moment wykonania zabiegu kastracji u psa nie wpływa na ryzyko rozwoju choroby nowotworowej gruczołu mlekowego. Ponieważ w komórkach gruczołu mlekowego suk jest bardzo dużo receptorów dla hormonów płciowych, oznacza to, że stosowanie preparatów przeznaczonych do antykoncepcji hormonalnej suk, wpływa znacząco na częstotliwość rozwoju nowotworów biustu. Guzy gruczołu mlekowego suk bardzo często należą do nowotworów łagodnych, nie dających przerzutów do innych narządów, jednak nigdy nie można tego całkowicie wykluczyć jedynie po badaniu klinicznym. U suk jest skłonność do występowania mnogich zmian nowotworowych w wielu gruczołach mlekowych i po usunięciu pojedynczego guzka, zwykle występuje wznowa, lub rozwój zmian nowotworowych w sąsiednich pakietach tkanki gruczołowej. Rak sutka u psa - rozpoznanie Nowotwory złośliwe, zazwyczaj są to raki, mogą zachowywać się bardzo różnie. Od powolnego wzrostu i rozwoju, do bardzo agresywnej ekspansji na okoliczne tkanki. To, w jakim stopniu zmiana nowotworowa odgraniczona jest od okolicznych tkanek, pozwala ocenić dalsze jej zachowanie. Nowotwory naciekające na sąsiadujące tkanki szybko dają przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych (pachwinowych powierzchownych dla pakietu IV i V, oraz pachowe, dla pakietów I, II, i III) a także innych narządów (płuc, narządów jamy brzusznej i kości). Nowotwory gruczołu mlekowego mogą makroskopowy wyglądać różnie: od pojedynczych, dobrze odgraniczonych drobnych guzków, poprzez zmiany mnogie, rozsiane, do naciekających. W każdym przypadku jest to mniejszego, lub większego stopnia deformacja okolicy biustu. Guzy mogą być związane ze skórą i tkanką mięśniową,a ich powierzchnia, może ulegać owrzodzeniom. Zmiany łagodne, niewielkich rozmiarów bardzo często znajduje się przypadkowo, podczas badania klinicznego. Może zdarzyć się również sytuacja, w której nie wyczujemy deformacji przy gruczole mlekowym, ale bez kłopotu rozpoznamy powiększony regionalny węzeł chłonny. Zmiany złośliwe mogą powodować wystąpienie stanu zapalnego i guzom nowotworowym towarzyszyć będzie obfity obrzęk zapalny oraz owrzodzenie. Rozpoznanie raczej nie stanowi problemu dla lekarza weterynarii, choć zawsze zmiany kształtu biustu należy różnicować z procesem zapalnym nienowotworowym lub z przerostem gruczołu mlekowego. Badania laboratoryjne mają bardzo ograniczone znaczenie w diagnozowaniu choroby nowotworowej biustu. Badanie radiologiczne ogniska pierwotnego choroby nowotworowej gruczołu mlekowego nie jest konieczne, ale zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej jest niezbędne do oceny występowania przerzutów w przebiegu procesów złośliwych. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa jest bardzo prosta do przeprowadzenia, ale pozyskany w ten sposób materiał nie jest łatwy w interpretacji. Badanie BAC powinno dać odpowiedź na pytanie, czy zmiana ma charakter nowotworowy, oraz z powinno obejmować okoliczne węzły chłonne, w celu odpowiedzi na pytanie, czy są one objęte procesem przerzutowym. Leczenie nowotworu sutka u suczki ©Shutterstock Postępowanie lekarskie, w przypadku stwierdzenia guzów gruczołu mlekowego jest bardzo proste. Ponieważ nowotwory biustu nie poddają się chemioterapii, radioterapia nie wydaje się być efektywną metodą leczenia tego typu nowotworów, a leki antynowotworowe stosowane z sukcesem u kobiet nie sprawdzają się w leczeniu suk, jedyną skuteczną metodą jest postępowanie operacyjne. Zakres postępowania chirurgicznego jest zależny od zastanej sytuacji. Może być to nodulektomia, czyli usunięcie samego guza. Jest to technika zarezerwowana dla usuwania drobnych, ruchomych zmian. Mammektomia, czyli usunięcie dotkniętego rozrostem nowotworowym pakietu gruczołu mlekowego, wystarcza do usunięcia zmian ruchomych, lub ułożonych centralnie w gruczole mlekowym. Jednak większość guzów, dużych i mnogich wymaga przeprowadzenia mastektomii częściowej czyli usunięciu pakietu, dotkniętego procesem rozrostowym wraz z pakietami, mającymi z nim wspólne unaczynienie żylne i limfatyczne. Mastektomia całkowita, czyli usunięcie wszystkich pakietów tkanki gruczołowej po jednej stronie jest zarezerwowana dla procesów rozsianych. W uzasadnionych przypadkach usunięte powinny zostać regionalne węzły chłonne, w celu powstrzymania powstawania przerzutów. Rak sutka u psa - rokowania W przypadku procesów łagodnych, niezłośliwych, całkowite usunięcie zmian daje rokowanie pomyślne, chociaż nie wyklucza w przyszłości rozwoju choroby w innych, pozostałych pakietach tkanki gruczołowej pakietach. W przypadku zmian złośliwych rokowanie jest już ostrożne, a czas przeżycia od usunięci a zmian z biustu może oscylować wokół 2 lat. Mimo rosnącej świadomości wśród opiekunów zwierząt, niestety wciąż przytrafiają się teorie, mówiące o tym, żeby absolutnie nie ruszać guzów biustu. „Jest to jest i tak już musi być”. Bzdura! Wstrzymywanie się z decyzją o zabiegu mastektomii, odkładanie tego zabiegu w czasie, to nic innego jak hodowanie guza. Wraz z upływem czasu wzrasta ryzyko powstawania przerzutów do innych narządów, a co za tym idzie, rokowanie zmienia się w kierunku niepomyślnego. Oddając zdrowie Waszego psa w ręce lekarza weterynarii zaufajcie mu w całości. My, lekarze, naprawdę chcemy dla Waszego pupila jak najlepiej.

rak skóry u psa zdjęcia